بررسی اثر عصاره چای سبز بر آسیب حافظه ناشی از تزریق داخل مغزی استرپتوزوتوسین در رت نر ویستار

چکیده سابقه و هدف: بیماری آلزایمر از بیماری های تحلیل برنده ی عصبی است که در اثر رادیکال های آزاد و استرس اکسیداتیو بروز می کند. مطالعات نشان می دهند که ترکیبات آنتی اکسیدانی اثر فوق العاده ای در تقویت حافظه و کنترل بیماری آلزایمر دارند. در این مطالعه، تأثیر عصاره ی چای سبز که حاوی ترکیبات آنتی اکسیدانی است، بر سرعت یادگیری و بهبود حافظه در رت های آلزایمری مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: با تزریق دو طرفه ی استرپتوزوتوسین درون بطن های جانبی رت های نر ویستار، مدل آلزایمر القا شد و رت های گروه تیمار به مدت 21 روز mg/kg 100 عصاره ی چای سبز دریافت کردند. برای بررسی حافظه ی رت ها، از تست یادگیری اجتنابی غیرفعال استفاده شد. زمان ورود به اتاق تاریک و مدت ماندن در اتاق تاریک، به عنوان پارامترهای اصلی برای ارزیابی حافظه ی اجتنابی و یادگیری، ارزیابی شد. همچنین، میزان تخریب بافتی و مرگ سلولی با مطالعات هیستوتیکنیک بررسی گردید. داده های به دست آمده، با استفاده از نرم افزار آماری spss و آزمون anova از نوع lsd و tukey و در سطح معنی داری 05/0p< بررسی شد. یافته ها: شاخص حافظه در گروه دریافت کننده ی استرپتوزوتوسین در مقایسه با گروه­های کنترل سالم و شم، کاهش معنی­داری را نشان داد، اما تیمار با عصاره ی چای سبز، سبب افزایش معنی­داری در سرعت یادگیری و بهبودی حافظه در رت­های آلزایمری شد. نتایج به دست آمده از برش­های بافتی، کاهش میزان مرگ­ سلولی در گروه­های تحت تیمار با چای سبز را نشان می­دهد. نتیجه گیری: این یافته­ها نشان می­دهد که عصاره ی ­چای ­سبز می­تواند در بهبود شرایط آلزایمر و آسیب­های حافظه ناشی از آن مناسب باشد و تا حدودی سبب کاهش مرگ ­سلولی در سلول­های ناحیه ی هیپوکامپ شود.